4,5 miliarda lat historii, które doprowadziły do powstania chipa komputerowego, to tylko jedna z wielu historii naukowego przypadku, które przedstawia Alvarez. Alvarez, najbardziej znany z propozycji, że uderzenie asteroidy zabiło dinozaury, przekonuje, że rzadkie, nieprzewidywalne zdarzenia kosmiczne, geologiczne i biologiczne – które nazywa „przypadkami” – są kluczem do zrozumienia kondycji ludzkiej.
Fani „Krótkiej historii prawie wszystkiego” Billa Brysona docenią entuzjastyczną, jasno napisaną wycieczkę Alvareza po zdarzeniach losowych, które ukształtowały nasz świat, począwszy od powstania życia na Ziemi. Bez względu na to, jak odległe jest wydarzenie, Alvarez szybko skupia się na jego ostatecznym wpływie na ludzi: Na przykład tworzenie się skorupy oceanicznej pomogło odsłonić bogate złoża rudy miedzi na Cyprze, późniejszym epicentrum epoki brązu. Katastrofalna powódź z epoki lodowcowej utworzyła kanał La Manche, w którym później zatonęła hiszpańska armada. A starożytne rzeki w Ameryce Północnej wygładziły teren na zachodnim szlaku dla amerykańskich pionierów w krytych wagonach.
Nie wszystkie argumenty Alvareza są przekonujące – jego twierdzenie w ostatnim rozdziale, że każda jednostka jest „przypadkiem” na swój sposób, biorąc pod uwagę, ilu innych ludzi mogło się urodzić zamiast niej, wydaje się bardziej pochlebne niż ważne. Mimo to trudno polemizować z jego obserwacją, że impulsywne ludzkie działania mogą przekształcić planetę w takim samym stopniu, jak trzęsienia ziemi, asteroidy i inne trudne do przewidzenia, okazjonalnie zmieniające świat zjawiska.
Krytycy takiego spojrzenia w skali makro, określanego w środowisku akademickim jako „Wielka Historia”, twierdzą, że podejście to poświęca ważne niuanse i szczegóły. Licząca około 200 stron książka A Most Improbable Journey nie rości sobie prawa do bycia wyczerpującym opisem historii ani do zastąpienia bardziej szczegółowych, ukierunkowanych badań przeszłości. Zamiast tego, przedstawia przekonujący argument za tym, że Wielka Historia jest zabawą, ćwiczeniem poszerzającym perspektywę – sposobem na odkurzenie znanych tematów i sprawienie, by zaiskrzyły.